- cürətsiz
- робкий, нерешительный.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
cürətsiz
Смотреть что такое "cürətsiz" в других словарях:
cürətsiz — sif. və zərf Cəsarətsiz, qorxaq, ürəksiz, ağciyər. Cürətsiz adam. Cürətsiz hərəkət etmək. – Cürət! Odur bizi güldürən hər an; Cürətsiz bir həyat məhv olur, inan! S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabiliyyətsiz — sif. Qabiliyyəti, istedadı, bacarığı olmayan; istedadsız, bacarıqsız. Qabiliyyətsiz adam. – <Kor kişi> . . günəşin işığına baxa bilməzdi. Zəhmətə qabiliyyətsiz idi. S. H.. // Ləyaqəti olmayan, ləyaqətsiz; mərifətsiz. Qabiliyyətsiz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsarətsiz — sif. Qorxaq; cəsarəti, cürəti olmayan, ürəksiz, ağciyər. Cəsarətsiz adam. Cəsarətsiz hərəkət. // zərf Qətiyyətsiz, çəkinərək; qorxa qorxa, çəkinə çəkinə, cəsarət etmədən. <Xanım:> Bilməyirəm, necə kitab verim ki, xoşlarına gəlsin: – dedi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmcürət — sif. <fars. kəm və ər. cürət> Az cürətli (cəsarətli), cürətsiz, cəsarətsiz, qorxaq. – Gözəlin bəzisi bədniyyət olur; Qədrbilməz olur, bihürmət olur; O ki bir parası kəmcürət olur; Çətin ələ düşər dilavər gözəl. Q. Z.. . . Bizim tüccarlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dovşan — is. 1. Gəmiricilər dəstəsindən qabaq ayaqları dal ayaqlarından qısa, uzun və dik qulaqlı, dodağı yarıq kiçik heyvan. Dovşanlar otla və bitki ilə keçinir. Dovşan əti dadsız olur. – Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr. (Ata. sözü). 2. məc. Qorxaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güldürmək — icb. 1. Gülməsinə səbəb olmaq. Uşağı güldürmək. Qıdıqlayıb güldürmək. // Gülüş doğurmaq. Cəfər əmi öz sözü ilə kimsəni güldürmək istəməmişdi. H. N.. Hələ bir iş də Veyslə yoldaşlarını lap bərk güldürmüşdü. Ə. Ə.. 2. məc. Sevindirmək, kefini açmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heç — z. <fars.> 1. Qətiyyən, əsla, bilmərrə, büsbütün. Bu barədə heç təsəvvürüm yoxdur. Bu hadisədən heç xəbərim yoxdur. Heç başa düşmədim ki, nə deyir. Onu heç sayan yoxdur. – <Məşədi İbad:> Heç başa düşmürəm ki, bu nə işdir? Ü. H.. Babam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəif — sif. <ər.> 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – <Nadir bəy:> Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir qarıncanın belə qanına girmək, məncə əfvedilməz bir cinayətdir. H. C.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
